MENUHuys ten Donck en Dordwijk, zaterdag 15 juni 2019
Op een spaarzaam met zon bedeelde dag, met nogal wat regen bij het aanrijden, werden de deelnemers ’s morgens ontvangen op Huys ten Donck (onder Bolnes). Een massief front met drie ramen in de ingangspartij en aan weerszijden nogmaals drie ramen beloofde de nodige inhoud. De bewoners, mevrouw Catharina Groeninx van Zoelen en haar familieleden leidden ons na een welkomstkoffie rond door het huis c.q. het park, bij deze familie in bezit sinds de stichting van de buitenplaats in 1676. Het geheel was ooit feitelijk een boerderij. Na de Franse tijd werd ook op deze buitenplaats de strakke, rechtlijnige tuinstijl omgevormd tot een grilliger patroon naar Engels gebruik. Een marmeren tuinvaas en oude stoere platanen maakten de wandeling boeiend, ondanks zeer drassige paden / natte voeten! Het huis is ‘museaal beladen’ met fraaie plafonds en vloerkleden, witjes en (familie-)portretten en schilderingen, meubilair in rococostijl. Een imposant trappenhuis en dito ontvangstzaal met talloze subtiele details en vitrines met uniek porselein, dat alles getuigt van liefdevol en vakkundig beheer door de eeuwen heen. De constante noodzaak tot restauratie van versleten onderdelen werd heden verlicht door de gift van de Stichting Vrienden PHB, waarmee de bekleding van de antieke stoelen in de eetkamer ter hand genomen kan worden.
In dit waterland lag het voor de hand om te lunchen aan de oevers van de Nieuwe Maas en daarna werd de reis vervolgd naar Landgoed Dordwijk. Het landgoed van 15 ha. stamt uit 1635, eveneens als boerderij begonnen. Het huis met markant torentje is in het midden van de 19e eeuw gebouwd ‘om de stad te kunnen ontvluchten’ en is na W.O.II eigendom geworden van zakenman Daan ten Have, maar de nadruk van ons bezoek lag op het park en bos, aangelegd door J.P.Zocher. Een staf van deskundige heren en een dame leidde ons rond na een ontvangst in de mooi opgeknapte oranjerie. De geperfectioneerde moestuin met ontelbare groentes en (oude) fruitrassen zag er schitterend uit. Alleen op de hosta een enkel slakje ontdekt. In de perenberceau wordt zorgvuldig snoeien onderwezen. Het bosgedeelte is van grote schoonheid: gecreëerde lichte glooiingen in het grasland, met rondhollende damherten te midden van werkelijk schitterende bomen in alle soorten: huizenhoge en stokoude ginkgo’s, natuurlijk beuken en eiken (zonder rupsen!), tulpenbomen en nog veel meer. Hier en daar een bewoond huis(je), prachtige doorkijkjes, en zowaar een voorzichtig zonnetje. Na afloop was er in de oranjerie thee klaargezet voor het gezelschap. Citroencake met subtiel kruidje erop, het ontbrak ons aan niets. Omdat er onlangs een dierbare oude eik gesneefd is, zal het cadeau van de Stichting aangewend worden voor de introductie van een nieuwe inlandse Fagus.
Na de nodige dankbetuigingen over en weer (niet in de laatste plaats aan de organisatoren Judith Overbosch en Caroline Mazel) bracht de bus ons terug naar Huys ten Donck, waar ieders auto aan het werk gezet werd.
Unieke excursies